مدح امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
خوش آن زبان که شب و روز یاعلی گوید به هر بهانه سخن گـفت، با عـلی گوید ز مصطفی که علی دوستتر نمییابیم هـمیشه حضرت بدرالدجی عـلی گوید نه در زمانِ شهادت، که بعدِ جان دادن هـنوز فاطـمه، یا مرتـضی عـلی گوید نه از غدیرِ خُم، آری، ز صبح روز ازل که تـا قـیـامِ قـیـامـت خـدا عـلـی گـوید به روزِ بدر و اُحد، روزِ خندق و خیبر مَلَک مَلَک به فلَک، یک صدا علی گوید به ذوالفقار قسم، در صف یمین و یسار عجیب نیست که شیـر خـدا عـلی گوید حسن به غزوۀ صفین و نهروان و جمل حـسـین در هـمـۀ کـربـلا عـلـی گـویـد ز جـبـرئـیل بـپـرسـیـد، خـوب میدانـد که فـطرتِ بـشر از ابـتـدا عـلی گـویـد قـسم به مادرِ سادات، مـادرم میگفت: که هـفت پـشتِ پـدرهای ما علی گوید همینکه دست به زانو گرفتم از طفـلی دل و زبـانـم از آن روزها عـلی گـوید سرم به سنگِ لحَد هم که میخورَد، آنروز زبانـم از سرِ خـوف و رجا علی گوید سؤالِ آن دو ملَک، هر چه بود، میگویم: جـوابهـای مـرا، با شـما عـلـی گـوید خَموشم و به جوابِ سئوالِ “مَن رَبُّک” نـمیدهـم نـظـری هـیچ، تا عـلی گـوید شنـیـدهام که میآیـند، چـارده معـصوم سـلام میدهـم و مصطـفی عـلی گـوید چقدر امام حسن، سفرهاش کریمانه است به هر حسن حسنم، مجـتبی علی گوید اگـر چه نـوکـرِ نـاقـابـلم، ولـی اربـاب هـمه حـساب و کـتابِ مـرا عـلی گوید هـزار مرتـبـه رفـتم، زیـارتِ سـلـطان هـزار مرتـبه جایش، رضا عـلی گوید مــدافـعِ پـــسـرِ فــاطــمـه، اگـر بـاشـم لـبـم به صحـنۀ پـیـکـار، یا عـلی گـوید |